Sommige doelen kun je beter voor jezelf houden!

Van Prof. Robert Cialdini hebben we geleerd dat het openbaar maken van je doelen je commitment (wie A zegt, moet ook B zeggen) versterkt. Als ik het principe van commitment uitleg in trainingen gebruik ik bewust een eigen voorbeeld: “Ik vind mijn gezondheid belangrijk, dus ik ga weer hardlopen”. Hiermee hoop ik de kans te vergroten dat ik ook daadwerkelijk weer ga hardlopen. Uit recent onderzoek blijkt echter dat je sommige doelen misschien juist beter voor jezelf kunt houden…

Publieke commitment

Wanneer je publiekelijk vertelt wat je van plan bent  te gaan doen, committeer je je hieraan. Het klinkt logisch dat als anderen (al is het maar voor je gevoel) toekijken of je doet wat je zegt, de kans groter is dat je je intenties ook omzet in gedrag. De theorie stelt bovendien dat we het belangrijk vinden om goed over onszelf te denken, dus wanneer we ons niet houden aan iets waar we ons aan verbonden hebben brengt dit schade toe aan ons zelfbeeld. Je zou dus denken dat juist als een bepaald streven samenhangt met je zelfbeeld, je eerder geneigd bent je hieraan te houden als je dit gedeeld hebt met anderen. 

Het tegenovergestelde blijkt waar...

In vier experimenten ontdekten de onderzoekers Gollwitzer, Sheeran, Michalski en Seifert (2010) dat het delen van doelen die gerelateerd zijn aan je identiteit, juist een averechts effect kan hebben. Doelen gerelateerd aan je identiteit zijn eigenlijk alle doelen die iets zeggen over jou als persoon. Mijn doel om hard te lopen, zegt bijvoorbeeld dat ik het belangrijk vindt om gezond te leven. In de experimenten moesten de deelnemers (psychologiestudenten) aangeven welke twee belangrijkste doelen ze hadden voor de komende week, bijvoorbeeld statistiek tentamen halen. Daarbij maakten ze een lijstje met wat ze van plan waren om te doen om dat doel te behalen, bijvoorbeeld meer oefenen. Wanneer zij dit doel deelden met iemand anders, bleken ze juist minder moeite te doen om dat doel te behalen. Ook rechtenstudenten die allemaal als doel hadden om later advocaat te worden, bleken zich minder in te spannen voor een casus wanneer een ander bekend was met hun doel.

Hoe verklaren we dit?

Interessant in dit onderzoek is dat de onderzoekers ook gekeken hebben waarom mensen minder moeite doen om het doel te behalen wanneer zij het gedeeld hebben met anderen. Ze ontdekten dat wanneer mensen het doel gedeeld hadden met anderen, zij significant vaker het gevoel hadden dat zij al vooruitgang hadden geboekt om het doel te bereiken dan mensen die het niet gedeeld hadden. Dus enkel aan een ander vertellen dat je advocaat wil worden, geeft je (onbewust) het idee dat je dichter bij je doel gekomen bent. Tenzij je je doel verkondigd hebt aan iemand die je in contact brengt met een advocatenkantoor, heb je in principe geen stap voorwaarts gezet. Uit dit onderzoek blijkt dus dat je desondanks wel minder moeite doet, puur doordat je het idee hebt dat je al verder bent gekomen. Goed om je te realiseren dus: door alleen je doel te delen, ben je nog niet verder gekomen in het bereiken ervan! Tijd om nu echt de hardloopschoenen uit de kast te pakken in plaats van erover te schrijven dus…