Op=op en het effect op mijn gedrag

Deze week ga ik verhuizen naar een nieuw opgeleverd appartement. Alle muren en vloeren zijn kaal, dus ik mag flink aan de bak. Verf en vloeren zijn niet goedkoop en zeker voor een huurhuis wil ik de uitgaven zoveel mogelijk beperken. De afgelopen weken houd ik de reclamefolders van de bouwmarkten dus nauwlettend in de gaten. Mijn kennis over de psychologische principes heeft helaas niet echt in mijn voordeel gewerkt…

De vloer

Het grootste probleem van dit hele verhaal is de grote hoeveelheid keuzes die je moet maken. Allereerst moet je voor jezelf bepalen welke soort vloer je wil. Wordt het hout, zeil, vloerbedekking, tegels of toch laminaat? Wij zijn voor dat laatste gegaan, maar dan ben je er nog lang niet. Welke kleur willen we dan en welk patroon? Van het maken van al die keuzes ben je al behoorlijk vermoeid geraakt. Je cognitieve capaciteit is down to zero. Deze lage capaciteit zorgt ervoor dat je niet alle relevante informatie mee kunt nemen in een beslissing en hierdoor slechtere beslissingen neemt.

En dan slaan ze toe!

In de bouwmarkten wordt je overspoeld met ingewikkelde rekensommen. Bij de een kregen we een euro korting per m2, bij de ander 15% korting per pak (om het nog overzichtelijker te maken zat in het pak 2,16m2) en bij de derde kregen we 15% korting en vervolgens mij de kassa nog eens 15% korting. Wow: 30% korting dachten wij, die is zeker het goedkoopst! Mooi niet dus. Het bleek natuurlijk te zijn dat we eerst 15% korting kregen en vervolgens over die 85% kregen we weer 15% korting. Dat die vloer per m2 een stuk duurder was, zagen we daarbij even over het hoofd. En het allerergste was nog dat de volgende dag diezelfde vloer ineens 15 + 20% korting had. Op een grote hoeveelheid vloer gaat dat toch al snel om een heleboel euro’s verschil. Frustrerend…

De verf

Hier had ik van geleerd: dit zou me niet weer gebeuren! Met de aanschaf van de verf zou ik geduldig zijn en de kennis die ik heb over de psychologie benutten. Verschillende aanbiedingen voor de verf heb ik voorbij zien komen, van 10 tot 40 procent. Overal stond bij: Het is nu of nooit! Jaja, dacht ik, kletsen jullie maar, ik trap er niet meer in.

Principe van schaarste

Tijdens presentaties vertel ik vaak over het principe van schaarste. Vanuit de evolutie hebben we geleerd dat we om te overleven er snel bij moeten zijn als iets schaars is. Als je inspeelt op dat principe door de zeggen dat er een beperkt aantal van het product is of dat de actie maar kort geldig is, dan zullen mensen sneller happen. Nee, daar zou ik dit keer niet in trappen. Met als gevolg dat ik aan het eind van deze week de eerste muren moet gaan witten en dat ik de verf nog niet binnen heb! En de verf die ik wilde kopen, is uitverkocht… Mijn kennis heeft dus tegen me gewerkt! Volgende keer toch maar weer zorgen dat ik er snel bij ben, want op = op!