Ben jij een supertasker? Test het zelf!

Tot op heden verkeerde ik in de illusie dat alleen mannen niet konden multi-tasken en dat vrouwen dat juist wel kunnen. Dit blijkt echter een volkswijsheid die niet door onderzoek ondersteund wordt. Multi-tasken is voor ons brein een enorme opgave, die ook slechts door een enkeling met succes wordt volbracht. Of jij diegene bent? In deze blog een testje.

Beperkte cognitieve capaciteit

Eigenlijk is het wel logisch dat we niet in staat zijn meerdere taken tegelijkertijd te volbrengen. Zoals we   al vaker stelden, hebben we nou eenmaal een beperkte cognitieve capaciteit. Uit onderzoek is dan ook gebleken dat het niet mogelijk is twee taken tegelijk te doen zonder dat we de ene taak minder goed doen dan de andere. Waarom denken we dan toch dat we kunnen multitasken? We doen het in de praktijk met regelmaat, we werken terwijl we muziek luisteren, voeren een gesprek terwijl we fietsen en bellen tijdens het autorijden. We merken het bewust niet op, maar het blijkt dat ons brein zich afwisselend richt op de ene en vervolgens op de andere taak.

Bellen en autorijden

Al eerder schreef ik een blog met als titel: 'Waarom bellen achter het stuur zo gevaarlijk is" (http://bit.ly/u8SicF). Hands-free is hierbij niet beter dan hand-held bellen. Uit een onderzoek in Utah komt ditzelfde effect naar voren. In een simulator moesten studenten twee taken tegelijk doen: bellen en rijden. Slechts een schrikbarend klein percentage van 2.5% bleek dit probleemloos te kunnen combineren. De rijvaardigheid van de rest daalde maar liefst met 20 tot 30 procent! De onderzoekers noemen deze 2.5% zogenaamde ‘supertaskers’ en stellen dat we niet moeten denken dat de kans groot is dat wij juist de personen zijn die deze 'super' kwaliteiten bezitten...

Zelf ervaren hoe lastig het kan zijn

Om je te laten ervaren hoe lastig het kan zijn, heb ik hiernaast een versie van de ‘Stroop task’ geplaatst. Deze taak wordt veel gebruikt in psychologisch onderzoek. Lees eerst hardop de kleuren van de kruisjes aan de linkerkant voor, dus bij de eerste rij: “blauw” en “geel”. Doe ditzelfde vervolgens met de woorden aan de rechterkant, bij de eerste rij: “geel” en “blauw”. Als je het verschil hard wil maken, kun je de tijd opnemen met een stopwatch.

Lastig he? Je ziet hier dat de ene taak, kleur herkennen, ten koste gaat van de andere taak: het lezen van het woord. Je kunt je nu misschien voorstellen hoe lastig het is om goed te blijven rijden, terwijl je aan het bellen bent…