Om op deze derde kerstdag nog even in de stemming te blijven een mooi filmpje. We hebben op deze plaats wel eens verteld dat mensen in onzekere situaties naar elkaar kijken om erachter de komen wat het juiste gedrag is. In dit filmpje zie je mensen in het begin verbaasd naar elkaar kijken: "Wat moeten we hier nu mee?". Als er meer mensen beginnen te zingen, besluiten de mensen te genieten van dit onverwachte muzikale optreden. Dus: geniet ervan!
maandag 27 december 2010
vrijdag 24 december 2010
De oplossing voor neurotische stellen
Goed nieuws voor stellen die wat minder regelmatig met elkaar het bed in duiken: uit onderzoek blijkt dat de hoeveelheid seks geen invloed heeft op je huwelijkse geluk (Russel & McNulty). Ongeacht of je het twintig keer in de week doet (overdrijven mag) of één keer in de week (wat trouwens het gemiddelde was in dit onderzoek), je bent even gelukkig.
Alle getrouwde stellen kunnen dus weer gerust het weekend in ;-) Hoewel, er is een uitzondering… Wanneer je neurotisch bent aangelegd, bepaald de hoeveelheid seks wel je huwelijkse geluk. Neem bijvoorbeeld Monica uit de serie Friends.
Je ziet: een relatie met Monica, of enig ander neurotisch persoon, is zo gemakkelijk nog niet. Neurotische mensen raken namelijk sneller geïrriteerd en maken zich vaker zorgen. Er is dan ook geen enkele andere eigenschap zo sterk verbonden met een slechte huwelijkse staat. Maar wat dus verbluffend is: de hoeveelheid seks doet deze sterke relatie compleet teniet. Regelmatige seks is de oplossing voor neurotische stellen! Zelfs wanneer het huwelijk in het begin nog niet zo sterk is. Een mooie kerstgedachte om mee af te sluiten ;-)
Fijn kerstdagen iedereen!
dinsdag 21 december 2010
Hoe heet je ook alweer?
Ben jij goed in het onthouden van namen? De een is er beter in dan de ander, maar iedereen kent het ongemakkelijke gevoel dat je even niet meer weet hoe iemand ook alweer heet. De laatste tijd hebben wij in korte tijd veel verschillende mensen ontmoet. We merken dat het nog niet gemakkelijk is al die namen te onthouden. Tot voor kort was ik degene die de namen nog wel wist. Helaas moet ik het antwoord op de wanhopige “Naam??”-blik tegenwoordig vaak ook schuldig blijven. Wat het voor ons nog lastiger maakt is dat mensen onze namen vaak wel kunnen onthouden… Werk aan de winkel dus!
Selffulfilling prophecy
Op internet ontdek ik al snel dat we niet de enige zijn die moeite hebben namen te onthouden. Het blijkt een veel voorkomend probleem (oef, gelukkig). Een oorzaak waar ik nog niet over nagedacht had, is de selffulfilling prophecy. Veel mensen denken (onbewust): “Ik ben niet goed in het onthouden van namen, dus het heeft toch geen zin om moeite te doen”. Hierdoor blijken mensen minder goed te luisteren wanneer de ander zich voorstelt. Dit is een selffulfilling prophecy: als je niet goed luistert, wordt het lastig de naam te onthouden, bij een volgend weerzien blijk je de naam inderdaad niet onthouden te hebben en denk je: “zie je wel, het heeft toch geen zin”. Wat kunnen we daar nu aan doen?
Drie tips
Tip1 Wees even stil
Zoals gezegd, begint het met goed luisteren naar de naam.
Makkelijker gezegd dan gedaan, want in een nieuwe situatie zijn we vaak een beetje gespannen. We zijn dan al zo druk om onze eigen naam uit te spreken, dat we die ander helemaal niet gehoord hebben. Wacht daarom even tot de ander zijn naam uitspreekt. Je hebt dan je volle aandacht bij de naam. Het is even oefenen (we zijn altijd erg enthousiast om onze naam uit te spreken), maar het werkt echt!
Tip 2 Goed verstaan
Mensen vinden dat eerste voorstel moment meestal niet zo prettig en willen er snel van af zijn. De namen worden hierdoor snel en mompelend uitgesproken. Als je de naam niet goed hoort, vraag dan of de persoon zijn of haar naam wilt herhalen. Ook zou je bij namen iets kunnen vragen, bijvoorbeeld: schrijf je het met een s of een z? (is maar een voorbeeld :p). Nu heb je de naam goed verstaan en nu dus nog onthouden…
Tip 3 Onthouden
Ons brein werkt met allerlei associaties. Het maken van associaties tussen namen zorgt ervoor dat er een koppeling ontstaat tussen die naam en iets anders. Je kunt van alles bedenken om associaties te maken. Zo kan je iets laten rijmen op die naam, een verhaal verzinnen bij die persoon of een koppeling maken met een bekende die op diegene lijkt. Door het effect van associaties blijkt het ook makkelijker de namen van duo’s te onthouden: Nick&Simon, Peppie&Kokkie, Bassie&Adriaan.. Ehm, Joyce&Liza Aha, vandaar dat mensen onze namen onthouden!
donderdag 16 december 2010
Ben jij al overgestapt?
Het is weer tijd om je te verdiepen in je zorgverzekering. Via de verschillende media worden we opgeroepen voor 31 december actie te ondernemen. Het politieke credo van deze tijd is: laat mensen vooral zelf kiezen hoe ze zich willen verzekeren. Wij mensen willen graag een vrij individu zijn dat eigen keuzes maakt.
Maar wat blijkt in de praktijk?
Slechts 4% van de mensen stapt daadwerkelijk over naar een andere verzekeraar en haalt dus voordeel uit de mogelijkheid zelf te kiezen. Zeg eens eerlijk? Heb jij de verschillende opties al bekeken? I'ts a hell of a job!
Naast de basisverzekering kun je je nog aanvullend verzekeren voor zaken als de tandarts. Sinds een paar jaar is daar ook een verplicht eigen risico bijgekomen. Daarnaast heb je ook nog een vrijwillig eigen risico, hoe hoger dat bedrag, hoe minder premie je per maand betaalt. Stel bijvoorbeeld dat je je eigen risico met 100 euro verhoogd. Als er iets met je gebeurt in dat jaar kost dat je 100 euro, zo niet dan heb je 50 euro bespaard in een jaar. Volg je me nog? Uit onderzoek blijkt dat we liever een optie hebben waarbij we veel keuzes hebben, dan dat we geen keuze hebben; ook wanneer de keuze optie niet persé beter resultaat heeft. Het idee is dat hoe meer keuze je hebt, des te groter de kans dat er een optie is die aan je eisen voldoet. Toch is het hebben van veel keuzes niet perse positief.
Effect aantal keuze opties
Iyengar en Lepper (2000) onderzochten in een supermarkt het effect van het aantal keuzes. Klanten kregen een paar soorten jam gepresenteerd of een groot aantal verschillende soorten jam. Het grote aanbod bleek meer mensen te trekken dan het kleine aanbod. Blijkbaar zijn veel keuzemogelijkheden dus aantrekkelijk. Maar wat bleek nu? Het percentage mensen dat jam kocht, was vele malen groter bij het kleine aantal soorten. Blijkbaar werden mensen wel aangetrokken door de grote hoeveelheid keuze (wow, wat veel verschillende soorten jam!), maar wisten vervolgens niet welke jam ze nu moesten nemen. Ook bij mijn zoektocht naar de passende verzekering, merkte ik dat ik helemaal lam geslagen werd door de overvloed aan keuzes die ik moest maken. Bovendien blijkt uit onderzoek (Gilbert en Ebert, 2002) dat mensen na het maken van de keuze minder tevreden zijn als zij uit veel opties konden kiezen.
Campagnes zijn weggegooid geld
Hoewel mensen dus wel graag veel keuzes willen hebben, blijkt in de praktijk dat maar heel weinig mensen gebruik maken van de mogelijkheid de beste verzekering te kiezen. Om mensen toch te stimuleren wordt elk jaar weer veel geld geïnvesteerd in campagnes. Tot op heden blijken die campagnes weinig effectief. Informeren is niet voldoende om gedrag te beïnvloeden, daar is veel meer voor nodig.
maandag 13 december 2010
Effect van de vraag op het antwoord
Afgelopen zaterdag waren er twee explosies in de Zweedse hoofdstad Stockholm. Na een dergelijke heftige gebeurtenis is het moeilijk om een objectief verslag te krijgen van de getuigen. Op televisie vertelden een aantal getuigen hun verhaal over de gebeurtenis. Ze hadden het ieder op een andere manier beleefd. Dit deed me denken aan een experiment waar ik ooit over gelezen heb. De vraag die je stelt, blijkt sterk invloed te hebben op je herinnering van de gebeurtenis.
Inschatten van snelheid
Onderzoekers Loftus en Palmer (1974) toonden in twee experimenten aan dat de vraag je geheugen sterk kan beïnvloeden. In het eerste experiment kregen de deelnemers korte filmpjes van verkeersongevallen te zien. Na de filmpjes moesten de deelnemers steeds een aantal vragen beantwoorden. De vraag waar het de onderzoekers daadwerkelijk om ging, was de vraag: Hoe hard reden de auto’s toen ze elkaar raakten? De onderzoeksvraag ging over het tweede deel van de vraag. Maakt het uit welk woord je gebruikt? Ze vervingen het woord ‘raakten’ door: knalden, botsten, troffen of stootten. Wat bleek nu? Deelnemers schatten de snelheid van de auto significant hoger in als er stond ‘botsten’ of ‘knalden’ in vergelijking met ‘raakten’. Het verschil was maar liefst 15km per uur!
Zag je gebroken glas?
De deelnemers zagen hetzelfde filmpje, maar door een woord schatten ze de snelheid hoger in. In het tweede experiment toonden de onderzoekers nog iets frappants aan. Een nieuwe groep deelnemers keek naar een filmpje van een minuut. In dat filmpje zagen ze een auto-ongeluk waarbij meerdere auto’s betrokken waren. De onderzoeksgroep werd in drieën gedeeld. Twee groepen werd gevraagd hoe hard de auto’s reden, met daarbij het woord ‘raakten’ of ‘botsten’ in de vraag. De controle groep werd niet gevraagd hoe hard de auto’s reden. Een week later kwamen de deelnemers weer terug bij de onderzoekers. Zonder het filmpje nog een keer te zien, werd de deelnemers een aantal vragen gesteld over het filmpje. De belangrijkste vraag was hier: Zag je gebroken glas? Deelnemers die de vraag hadden gehad met het woord ‘botsten’ schatten niet alleen de snelheid hoger in, maar bleken zich ook significant vaker gebroken glas te herinneren. Tweederde van de ‘botsten’ conditie had gebroken glas gezien, terwijl bijna de helft van de ‘raakten’ en controleconditie geen glas had gezien. Het mooiste is nog, dat er in het filmpje helemaal geen gebroken glas te zien was!
Het effect van de vraag
De deelnemers die de vraag hadden gekregen hoe hard de auto’s ‘botsten’, bleken er gebroken glas bij te bedenken. Hier zie je dat met slechts de keuze voor één ander woord, het geheugen gestuurd kan worden. Afgelopen zaterdag kan het verschil mogelijk gelegen hebben in de vraag of de auto uit elkaar knalde, ontplofte of explodeerde. Toch handig om rekening mee te houden als journalist of politieagent.
vrijdag 10 december 2010
De mooiste tijd van het jaar
Kerst: een tijd van samenzijn en wereldvrede. Althans, dat doet de reclamewereld ons graag geloven. De meest vredelievende reclames komen door de beeldbuis onze levens binnen (de zeer authentieke reclames van Coca Cola met kersttreinen ontsnapt uit een sprookjeswereld). Helaas is deze zelfde reclamewereld ook erg gehaaid...
Het mooiste cadeau
Ken je de Furby nog? Dat lieve diertje met de grote ogen waar alle kinderen helemaal wild van waren? Juist. Hoewel de Furby zelf erg schattig oogde, zijn de makers zeer gehaaide zakenmensen. Rond de tijd dat kinderen hele verlanglijstjes opstelden voor de kerst, zetten zij een grote marketing campagne in. Je kunt wel raden waar alle kinderen op hoopten tijdens het uitpakken van de cadeaus. Tot dusver geen vuiltje aan de lucht; kinderen willen iets, ouders gaan het halen. Maar hier komt het: toen alle ouders op zoek gingen naar een Furby was deze ineens compleet uitverkocht. En dan voel je je lullig als ouder...
Overcompenseren
Een schuldgevoel bleef dan ook niet uit en de ouders kochten veel meer cadeaus dan ze van te voren van plan waren. Daarnaast deed het principe van schaarste zijn werk. Doordat er nog maar enkele Furby's waren, werd deze steeds populairder.
Maar we zijn er nog niet: na een decembermaand met zielige huilende kindertjes brak januari aan. Normaal gesproken een slechte maand voor speelgoedfabrikanten, maar niet voor deze fabrikant. De Furby was namelijk ineens weer volop verkrijgbaar (uiteraard geheel tegen de verwachting van de fabrikant in). En wat doe je dan als ouder? Je komt je belofte na en haalt alsnog de - inmiddels zeer populaire - Furby.
Wanneer iets dus plotseling uitverkocht is voor de kerst, ben je bij deze gewaarschuwd...
vrijdag 3 december 2010
Nieuwe samenwerking!
Een paar maanden geleden ontmoetten we Yvette en Arja van communicatieadviesbureau Nabije Oosten (www.nabijeoosten.nl). Zij hadden van Other[w]eyes gehoord en waren benieuwd naar onze werkwijze. Tijdens het eerste gesprek klikte het meteen en al snel ontstond het idee te gaan samenwerken.
Aangezien we allemaal aanpakkers zijn, duurde het niet lang eer we een naam voor onze samenwerking vonden: Gedragscommunicatie. En bij een nieuwe samenwerking hoort natuurlijk ook een gloednieuwe brochure!
Aangezien we allemaal aanpakkers zijn, duurde het niet lang eer we een naam voor onze samenwerking vonden: Gedragscommunicatie. En bij een nieuwe samenwerking hoort natuurlijk ook een gloednieuwe brochure!
Abonneren op:
Posts (Atom)